ชิมกาแฟจากแหล่งต่างๆของไทย


        บทความนี้เป็นประสบการณ์และความรู้สึกส่วนตัวของผมคนเดียวที่ได้ลองลิ้มชิมรสกาแฟ จากแหล่งการผลิตกาแฟที่แตกต่างกัน แล้วได้หยิบยกนำมาเล่าสู่กันฟัง ซึ่งคนอื่นอาจจะไม่ได้รู้สึกถึงรสชาติเช่นเดียวกันกับผมก็อาจจะเป็นไปได้ ไม่ได้มีความประสงค์ที่จะให้ร้ายหรือใส่ร้ายไปในทางที่ไม่ดีแต่อย่างใด ในทางตรงข้ามผมกลับมีความรู้สึกอยากจะให้คนไทยช่วยกันส่งเสริมและสนับสนุนสิ้นค้าของคนไทยด้วยกันให้มากๆ ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อของนำเข้าจากต่างประเทศครับ




กาแฟนายูง
        เป็นอะราบิก้าที่ปลูกในพื้นที่ภาคอีสาน อำเภอนายูง จังหวัดอุดรธานี ผมเคยสั่งมาลองดื่มแล้ว 400 บาท/1,000 กรัม มีรสชาติเบาๆสบายๆ ดื่มได้เรื่อยๆ น่าจะเหมาะกับนักดื่มที่ไม่ชอบความหนักแน่นจนเกินไปนัก ถือว่ามีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวอยู่มากเลยทีเดียว ดื่มแล้วชวนให้นึกถึงตอนดื่มที่ร้านในญี่ปุ่นหลายร้าน




กาแฟดงมะไฟ
        กาแฟจากดินแดนที่ราบสูงโคราชแหล่งนี้เขาพยามชูกันในเรื่องของปริมาณคาเฟอีนที่น้อยเพียง 1 % เท่านั้น สามารถดื่มได้บ่อยครั้งเท่าที่ต้องการ หรือเด็กๆก็สามารถดื่มกันได้อะไรประมาณนั้น ซึ่งผมว่าถึงคาเฟอีนจะน้อยแต่รสชาติไม่ได้น้อยตามไปด้วยเลย ส่วนตัวแล้วผมชอบมากเลยหละครับมันกลมกล่อมกำลังดีสำหรับผมเลยหละ





กาแฟถ้ำสิงห์
        กาแฟจากแหล่งนี้เข้มข้นถึงรสถึงชาติพอสมควร ได้ทั้งความขมเข้มและรายละเอียดไปพร้อมๆกัน ออกจะละมุนเป็นบริเวณกว้างในโพรงปากพอสมควร และจะคงเจือติดอยู่ในโพรงปากนานพอสมควร กลิ่นก็หอมพอใช้ได้ แหล่งนี้ยังไม่ได้รับการขึ้นทะเบียน GI แว่วข่าวมาว่ากลุ่มวิสาหกิจจากแหล่งนี้ต้องการจดทะเบียนรวมทั้งจังหวัด คงอยากจะให้เป็นแหล่งกาแฟชุมพรอะไรประมาณนี้มั้งครับ ถ้าฟังมาไม่ผิด เจ้านี้ผมสั่งมาในราคา 270 บาท/500 กรัม





เขาทะลุ (GI)
        กาแฟจากแหล่งนี้ ผมเคยสั่งจากเขาทะลุอินเตอร์ในราคา 270 บาท/1,000 กรัม รสชาติเข้มข้นแข็ง กลิ่นหอมแรง ด้วยความสงสัย เมื่อชงดื่มเทียบกับของถ้ำสิงห์ มันดูแตกต่างกันมากพอสมควร ทั้งที่แหล่งปลูกอยู่ในจังหวัดเดียวกัน เพื่อให้แน่ใจและเป็นธรรมในความรู้สึกของตัวเอง ผมจึงได้ติดต่อซื้อกับกลุ่มเกษตรกรทำสวนเขาทะลุ เจ้าของ GI โดยตรงอีกเจ้ามาเปรียบเทียบกันดู ในราคา 130 บาท/500 กรัม ปรากฎว่า เขาทะลุคงน่าจะเป็นบุคลิคของเขาอย่างนั้นแหละมั้งครับ ขมเข้มถึงใจอยู่บริเวณปลายลิ้นกับเพดานปากบางส่วน กลิ่นหอมแรงคลุ้งตั้งแต่ตอนบด คล้ายกันทั้งสองเจ้า อาจจะแตกต่างในรายละเอียดบ้าง ส่วนทางกายภาพก็แตกต่างกันบ้าง เช่น เมล็ดเล็กใหญ่ต่างกันชัดเจน คั่วมาอ่อนแก่กว่ากันอย่างชัดเจน ทั้งที่สั่งคั่วกลางเหมือนกัน  แต่กลางไม่เท่ากัน อันนี้มันก็แล้วแต่มาตรฐานของใครๆไป






        โดยส่วนตัวแล้ว ผมชอบที่จะสั่ง หรือซื้อเจ้าใหม่ๆไปเรื่อย แต่เท่าที่ผ่านมาไม่ค่อยได้สั่งจากแหล่งปลูกหรือแหล่งผลิตโดยตรง คือสั่งจากผู้ประกอบการตัวกลางหรือพ่อค้าคนกลางซะมากกว่า หรือไม่ก็ซื้อยี่ห้อต่างๆที่เห็นวางขายในห้างฯ จึงไม่กล้าพูดว่าแหล่งใหนเป็นอย่างไรเต็มปากเต็มคำนัก เพราะผู้ประกอบการที่เป็นพ่อค้าคนกลางเขาอาจจะนำกาแฟจากหลายแหล่งมาผสมปนเปให้เราก็ได้
     
        ที่พอจะให้ความเห็นได้ก็คงเฉพาะที่สั่งจากแหล่งโดยตรงเท่านั้น แต่ก็อีกนั่นแหละครับกาแฟแหล่งใดๆ ก็มีผู้ประกอบการเยอะแยะเต็มไปหมด ประสบการณ์ ความรู้ ความพิถีพิถัน และการมีความรับผิดชอบต่อชื่อเสียงของสินค้าในแหล่งของตนก็คงจะแตกต่างกันไปในแต่ละเจ้า ดังนั้นการที่เราจะเหมารวมว่าแหล่งนี้มีรสชาติแบบนี้ แบบโน้น หรือแบบใหนเป๊ะๆ นั้นก็คงไม่ค่อยจะถูกต้องนัก แต่ก็พอไกด์เป็นแนวทาง หรือพออนุมานคร่าวๆ ได้อยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย

ความคิดเห็น